به گزارش پایگاه اینترنتی پیشگیری نوین به نقل از عصر ایران، به طور معمول همه ما برای لحظاتی به ذهنمان خطور می کند که مرتکب رفتارهای تکانشی و خشونت بار شويم که البته بيشتر مواقع اين فقط در ذهن و تفکر ما باقی می ماند چون مغز، نقشش را به خوبی انجام می دهد و به ويژه قسمت های پيشانی مغز، تفکر آسيب رسان و ضداجتماعی ما را مهار می کند. اما در کسانی که موادمخدر به ويژه محرک ها را مصرف می کنند، قضيه فرق می کند، به طوری که قسمت پيشانی مغز اين افراد که مسئول کنترل رفتارها و هيجانات است، آسيب می بيند و نمی تواند در مواقع لزوم به درستی کار کند.

به اين ترتيب وقتی اين افراد عصبانی می شوند يا تفکرات خشونت زا به ذهنشان خطور می کند، قادر به کنترل رفتارهای خشن و ضداجتماعی شان نيستند، حتی اگر قرار باشد قتلی به دستشان انجام شود. از سوی ديگر همه ما انسانها افکار و خاطرات ناخوشايندی را در طول زندگی تجربه می کنيم که می توانيم واقعی يا غيرواقعی بودن آن را از هم تشخيص دهيم. برای مثال من می توانم نسبت به همکارم بدبين شوم و فکر کنم اگر اتفاق بدی در محيط کار رخ می دهد، بر اثر رفتار او است.

اگر من تفکر و مغز سالمی داشته باشم، می توانم براساس نشانه ها و شواهد موجود، شرايط را تجزيه و تحليل کنم و برمبنای تجربيات گذشته و وضع فعلی نتيجه گيری کنم که تفکر بدبينی نسبت به همکار که در ذهنم ساخته شده، واقعی است يا غيرواقعی. اما کسانی که مواد مخدر مصرف می کنند، به ويژه مصرف کنندگان شيشه و کوکايين، مرز واقعيت در ذهنشان گسسته می شود و در نتيجه نمی توانند بين امور واقعی و غيرواقعی تفاوت قائل شوند.

اين که گفته می شود افراد شيشه ای دچار توهم می شوند، ناشی از اين مساله است، به طوری که اين افراد وقتی به کسی بدبين می شوند بدون اين که درباره اين قضيه تجزيه و تحليل داشته باشند، کاملا می پذيرند که فرد موردنظر با آنها دشمن است، کسانی می خواهند به او صدمه بزنند، همسرشان قصد خيانت دارد يا همسايه ها او را زيرنظر دارند.

درواقع اين افراد گرفتار تفکر هذيانی می شوند. آنها درعين حال صداهايی را می شنوند که مدام تکرار می کند عده ای قصد صدمه زدن به تو را دارند، عده ای مشغول کنترل تو هستند و اين صداها را به طور کاملا واضح و ملموس می شنوند، در حالی که نمی توانند واقعی بودن يا نبودن اين صداها را تشخيص بدهند.